นิทานอีสป ลากับหมาป่า

นิทานอีสป ลากับหมาป่า
นิทานอีสป

เนื้อเรื่อง ลากับหมาป่า

ในวันหนึ่ง ขณะที่ลากำลังหากินในทุ่งหญ้า เขาเห็นหมาป่าตัวหนึ่งกำลังมาหาเขา

ในวันหนึ่ง ขณะที่ลากำลังหากินในทุ่งหญ้า เขาเห็นหมาป่าตัวหนึ่งกำลังมาหาเขา

ลาจึงได้แกล้งทำเป็นบาดเจ็บ

หมาป่าเข้ามาหาลา

และถามเขาว่า

หมาป่า

“ทำไมคุณเดินกะเผลก?”

ทำไมคุณเดินกะเผลก?

ลาตอบว่า

ลา

“เพราะฉันเหยียบหนามตอนที่ฉันพยายามจะกระโดดข้ามรั้ว
ฉันพนันได้เลยว่าคุณจะกินฉัน แต่คุณช่วยดึงหนามออกให้ก่อนได้ไหม
ถ้าทำแบบนั้นคุณจะสามารถกินฉันได้โดยไม่ต้องกังวลว่าจะโดนหนามทิ่มในลำคอ”

หมาป่าคิดว่าเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

หมาป่าจึงยกเท้าลาขึ้น และเริ่มหาหนาม

หมาป่าจึงยกเท้าลาขึ้น และเริ่มหาหนาม

ในระหว่างนั้น ลาก็เตะปากหมาป่าด้วยกำลังทั้งหมดของมัน

ในระหว่างนั้น ลาก็เตะปากหมาป่าด้วยกำลังทั้งหมดของมัน

และฟันของเขาบิ่นทั้งหมด

แล้วหมาป่าก็พูดว่า

หมาป่า2

“ฉันมันงี่เง่า…”

และฟันของเขาบิ่นทั้งหมด

หมาป่า2

“พ่อของฉันสอนฉันว่าจะล่าเนื้อได้อย่างไร แต่ทำไมฉันถึงพยายามทำตัวเหมือนหมอ?”


คติสอนใจ เรื่อง ลากับหมาป่า

เรื่องนี้บอกเราว่า คนที่ลองทำอะไรที่เกินความสามารถ มีแนวโน้มที่จะทำผิดพลาด และในที่สุดก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบาก


ดู นิทานอีสป เรื่องอื่น

คติสอนใจ นิทานอีสป คำพูดของเดอมาเดส : ตามที่อธิบายไปแล้ว คนที่ทิ้งสิ่งสำคัญไว้ข้างหลัง และชอบสิ่งที่น่าสนใจก็เป็นปัญหาเช่นนี้

คติสอนใจ นิทานอีสป กาดำกับหงส์ขาว : เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ลักษณะโดยกำเนิดของเราจะไม่เปลี่ยนแปลงแม้ว่าเราจะเปลี่ยนรูปแบบชีวิตของเราก็ตาม

คติสอนใจ นิทานอีสป ลาโง่กับสิงโต : ไม่ควรคุยโม้ต่อหน้าคนที่รู้จักคุณดี ไม่เช่นนั้นเขาจะหัวเราะเยาะ

คติสอนใจ นิทานอีสป นายพรานกับสุนัข : คนที่ให้ของขวัญกัยคนอื่นมากมาย มักมีเหตุจูงใจที่ซ่อนเร้นอยู่เสมอ

คติสอนใจ นิทานอีสป หมัดกับควาย : ใครที่ชอบพูดเกทับคนอื่นเป็นคนที่ไม่ฉลาดเลย


นิทานที่เกี่ยวข้อง