นิทานอีสป กาดำกับหงส์ขาว

นิทานอีสป กาดำกับหงส์ขาว
นิทานอีสป

เนื้อเรื่อง กาดำกับหงส์ขาว

เมื่ออีกามองไปที่หงส์ อีกาก็รู้สึกอิจฉาในขนสีขาวเหลือเกิน

เมื่ออีกามองไปที่หงส์ อีกาก็รู้สึกอิจฉาในขนสีขาวเหลือเกิน

เขาคิดว่าหงส์ต้องล้างขนของตัวเองด้วยน้ำ
และนั่นคือสาเหตุที่พวกมันดูขาว

อีกาจึงออกจากวัดแห่งหนึ่งที่ซึ่งเขามักจะมาหาอาหารเสมอ และย้ายไปอยู่ใกล้สระน้ำและแม่น้ำ

ดังนั้นอีกาจึงออกจากวัดแห่งหนึ่งที่ซึ่งเขามักจะมาหาอาหารเสมอ
และย้ายไปอยู่ใกล้สระน้ำและแม่น้ำ

อย่างไรก็ตาม ขนของเขาไม่ได้เปลี่ยนเป็นสีขาว
ถึงแม้เขาจะล้างด้วยน้ำหลายครั้งและสิ่งที่แย่กว่านั้นคือ

อีกาตายด้วยความหิวโหยเพราะไม่สามารถหาอาหารได้เหมือนเดิมตั้งแต่ออกจากวัดมา

เขาตายด้วยความหิวโหยเพราะไม่สามารถหาอาหารได้เหมือนเดิมตั้งแต่ออกจากวัดมา


คติสอนใจ เรื่อง กาดำกับหงส์ขาว

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ลักษณะโดยกำเนิดของเราจะไม่เปลี่ยนแปลงแม้ว่าเราจะเปลี่ยนรูปแบบชีวิตของเราก็ตาม


ดู นิทานอีสป เรื่องอื่น

คติสอนใจ นิทานอีสป นักเดินทางกับอีกา : เรื่องนี้บอกเราว่า คนที่ไม่ตระหนักถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตัวเอง ก็ไม่ควรที่จะให้คำแนะนำกับผู้อื่น

คติสอนใจ นิทานอีสป สุนัขได้รับเชิญไปงานเลี้ยง : เรื่องราวนี้บอกให้คุณรู้ว่า อย่าไว้ใจคนที่พูดแต่สิ่งดีๆ

คติสอนใจ นิทานอีสป หมาป่ากับคนเลี้ยงแกะ : มนุษย์ก็เหมือนกัน หากคุณทิ้งสิ่งที่มีค่าไว้ให้คนโลภเขาจะดึงมันไปจากคุณ

คติสอนใจ นิทานอีสป เหยี่ยวดำกับงู : เรื่องนี้บอกเราว่า คนที่กลั่นแกล้งผู้อ่อนแออย่างตามใจตัวเองในที่สุดจะต้องเจอกับสถานการณ์ที่ซึ่งพวกเขาต้องเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งและชดใช้ในสิ่งที่พวกเขาทำผิด

คติสอนใจ นิทานอีสป ลากับสุนัขตัวน้อย : เรื่องนี้บอกเราว่า คนเรามีความเหมาะสมต่อหน้าที่ต่างๆด้วยลักษณะที่แท้จริงของเรา ดังนั้นการทำตัวเหมือนคนอื่นจะไม่ทำให้อะไรดีขึ้น

บทความที่เกี่ยวข้อง

นิทานที่เกี่ยวข้อง