นิทานอีสป สิงโตกับสุนัขจิ้งจอกและกวาง
เนื้อเรื่อง สิงโตกับสุนัขจิ้งจอกและกวาง
มีสิงโตตัวหนึ่งป่วยและกำลังพักผ่อนอยู่ในถ้ำ
เจ้าสิงโตตัวนี้เข้ากันได้ดีกับเจ้าสุนัขจิ้งจอก
สิงโตก็เลยขอความช่วยเหลือจากสุนัขจิ้งจอกเมื่อเขาเข้ามาในถ้ำ
“เพื่อรักษาอาการของข้า เจ้าสามารถไปล่อกวางในป่าแล้วพามาที่นี่ได้ไหม? ข้าปรารถนาอยากกินไส้และหัวใจของกวาง”
สุนัขจิ้งจอกจึงได้ออกไปหากวาง
ไม่นาน เขาก็พบกวางตัวหนึ่งกระโดดไปมาอยู่ในป่า
สุนัขจิ้งจอกได้เข้าไปหากวางและพูดว่า
“ข้าจะบอกอะไรบางอย่าง ราชาสิงโตของพวกเรากำลังป่วยหนัก และเจ้าสิงโตก็พิจารณาแล้วว่าใครควรจะเป็นราชาหลังจากที่เขาตาย”
“เจ้าหมูป่าก็โง่ และเจ้าหมีก็ขี้เกียจ เจ้าเสือดาวอารมณ์ร้อน และเจ้าเสือก็เจ้ากี้เจ้าการ เจ้ากวาง ในทางกลับกัน เจ้าเป็นคนดีและมีเขาสูงใหญ่มั่นคง เจ้ารู้ว่าข้ากำลังพยายามจะพูดอะไร ใช่ไหม?”
“สิงโตได้เลือกเจ้าให้เป็นราชาตัวต่อไป ถ้าเจ้าอยากจะเป็นราชาก็รีบไปหาเจ้าสิงโตโดยทันที”
เมื่อได้ฟังจากสุนัขจิ้งจอกแล้ว เจ้ากวางก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมาก
จากนั้นเขาก็ได้ตามสุนัขจิ้งจอกไปถ้ำที่สิงโตอาศัยอยู่
ทันใดนั้น สิงโตพยายามโจมตีเจ้ากวาง แต่ก็ได้แค่กัดฉีกหูของกวาง
เจ้ากวางจึงรีบวิ่งหนีกลับไปที่ป่า…
“เจ้าช่วยอะไรข้าหน่อยได้ไหม? เจ้าช่วยพากวางตัวนั้นมาที่นี่อีกครั้งได้ไหม?”
“โอ เจ้ากำลังทำให้ข้ามีปัญหาอย่างมาก แต่ก็ได้ ข้าจะจัดการเอง”
เหมือนสุนัขล่าเหยื่อ เจ้าสุนัขจิ้งจอกตามรอยกวางไปและกำลังคิดว่าเขาจะหลอกกวางอีกได้อย่างไร
ระหว่างทางสุนัขจิ้งจอกได้วิ่งเข้าไปหาคนเลี้ยงแกะ
“ท่านเห็นเลือดกวางแถวนี้ไหม?”
สุนัขจิ้งจอกถาม
“โอ้ ฉันเห็นมันในถ้ำในป่าตรงนั้น”
สุนัขจิ้งจอกมุ่งหน้าไปที่นั่นและทักทายเจ้ากวางที่กำลังพักผ่อนอย่างสงบ
กวางโกรธมากและพูดด้วยขนลุกชัน
“เจ้า เจ้าจิ้งจอกเลวทราม เจ้าหลอกข้าไม่ได้อีกแล้ว ถ้าเจ้าเข้าใกล้ข้า เจ้าตายแน่ ไปหลอกลวงผู้ที่ไม่รู้ว่าเจ้าเลวแค่ไหนโน้น บอกพวกเขาว่าพวกเขาจะได้เป็นพระราชา”
จากนั้นสุนัขจิ้งจอกก็พูดว่า
“เจ้ามันขี้ขลาดเหมือนไก่?”
“อย่าสงสัยเราแบบนี้เลย ราชาสิงโตเข้าใกล้หูของเจ้าก็เพื่อบอกวิธีเตรียมจิตใจให้สมบูรณ์เมื่อเจ้ากลายเป็นราชา…”
“แต่เจ้าก็ไม่สามารถทนได้แม้ว่าเจ้าสิงโตป่วยจะทำแค่รอยขีดข่วนให้เจ้าเล็กน้อยเท่านั้น ราชาสิงโตโกรธความขี้ขลาดของเจ้า…”
“และตอนนี้เขาบอกว่าเขาจะเลือกหมาป่าเป็นราชา มันจะเลวร้ายมากสำหรับเรา ถ้าเจ้าหมาป่าจอมโหดได้กลายเป็นราชา มากับข้าเถอะ ราชาสิงโตไม่ทำร้ายเจ้าหรอก ข้ายืนยันได้”
สุนัขจิ้งจอกพูดคุยให้กวางไปหาสิงโตอีกครั้ง
ทันทีที่กวางเข้าไปในถ้ำ สิงโตก็พูดขึ้นว่า
“ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าไปอีกแล้ว”
จากนั้นเขาก็กินตั้งแต่กระดูกจนถึงลำไส้ของกวาง
สุนัขจิ้งจอกกำลังเฝ้าดูอยู่ข้างๆพวกเขา
ทันใดนั้นหัวใจของกวางร่วงลงมาแทบเท้าของเขา
สุนัขจิ้งจอกรีบเก็บมันขึ้นมากินเพราะคิดว่าสมควรได้รับหลังจากทำงานหนักเพื่อสิงโต
สิงโตเคี้ยวกินลำไส้ไปแล้ว แต่ก็หาหัวใจกวางไม่เจอ
“หัวใจของกวางอยู่ไหน?”
สิงโตมองหามันอย่างกระตือรือร้น
สุนัขจิ้งจอกออกห่างจากสิงโตและพูดว่า
“กวางตัวนี้ไม่มีหัวใจจึงไม่มีประโยชน์ที่จะมองหามัน
ถ้ากวางมีหัวใจ เขาจะไม่มาที่ถ้ำสิงโตซ้ำเป็นครั้งที่สอง”
เรื่องนี้บอกเรารู้ว่า ถ้าคุณเป็นคนจอมบงการจนเกินไป คุณอาจไม่สามารถตรวจสอบสิ่งต่างๆ และ ไม่ทันสังเกตเห็นอันตรายที่ใกล้เข้ามาได้
