นิทานอีสป กระต่ายกับเต่า
เนื้อเรื่อง กระต่ายกับเต่า
กระต่ายตัวหนึ่งดูถูกในความคลานได้ช้าต้วมเตี้ยมของเต่า จึงได้ท้าทายให้เต่าวิ่งแข่งกับตน
“ข้าจะชนะการแข่งขัน แม้ว่าเจ้าจะวิ่งได้เร็วกว่าข้าก็ตาม”
เต่ากล่าวกับกระต่าย
แล้วกระต่ายก็ตอบว่า
“ข้ารู้…เจ้าดีแต่พูด แล้วเราจะได้รู้ว่าใครเร็วกว่ากัน”
เจ้าเต่าถาม…
“ใครจะเป็นผู้ตัดสินและเป็นผู้ให้รางวัลแก่คนชนะล่ะ?”
เจ้ากระต่ายตอบ…
“เจ้าสุนัขจิ้งจอกมีความยุติธรรมและฉลาด ขอให้เขาเป็นผู้ตัดสินให้เถอะ”
เมื่อเจ้าจิ้งจอกให้สัญญาณออกตัว เจ้ากระต่ายและเต่าก็พากันวิ่ง
เจ้ากระต่ายวิ่งห่างจากเจ้าเต่าไปไกลแล้ว
แต่เจ้าเต่ายังคงพยายามเดินต่อไปโดยไม่ยอมแพ้ เพื่อที่จะเอาชนะเจ้ากระต่ายให้ได้
เจ้ากระต่ายนั้นมั่นใจในตนเองว่าฝีเท้าดีกว่าเจ้าเต่า ระหว่างทางเมื่อเขาเจอต้นไม้ใหญ่ เขาจึงนอนพักลงที่ใต้ต้นไม้
เมื่อเวลาผ่านไป เจ้ากระต่ายก็ได้ตื่นขึ้นมา
“โอ้ ข้าเผลอหลับไปสักพักหรือนี่ แต่ไม่เป็นไร ข้ารู้ว่าเจ้าเต่าน่าจะยังไม่ถึงไหนแน่ๆ”
หลังจากเจ้ากระต่ายได้หาวออกมาและยืดเส้นยืดสาย เขาก็เริ่มต้นวิ่งไปยังจุดเส้นชัยอีกครั้ง
“โอเค ใกล้ถึงเส้นชัยแล้ว…”
“โอ้ไม่นะ! ไม่ได้ล้อเล่นใช่ไหม!”
เจ้ากระต่ายคิดว่าเขาจะชนะการแข่งขันนี้ แต่ความเป็นจริงแล้วเจ้าเต่าได้ไปถึงเส้นชัยก่อน จึงชนะเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
คติสอนใจ เรื่อง กระต่ายกับเต่า
แม้ว่าคนๆหนึ่งจะมีความสามารถ แต่หากไม่มีความกระตือรือร้นก็อาจเป็นผลเสียต่อตนเองได้ ในทางกลับกัน แม้คนๆหนึ่งจะไม่มีความสามารถ แต่ความจริงจังและความอดทนอาจเอาชนะคนเก่งได้
