นิทานอีสป กาดำกับหงส์ขาว

นิทานอีสป กาดำกับหงส์ขาว
นิทานอีสป

เนื้อเรื่อง กาดำกับหงส์ขาว

เมื่ออีกามองไปที่หงส์ อีกาก็รู้สึกอิจฉาในขนสีขาวเหลือเกิน

เมื่ออีกามองไปที่หงส์ อีกาก็รู้สึกอิจฉาในขนสีขาวเหลือเกิน

เขาคิดว่าหงส์ต้องล้างขนของตัวเองด้วยน้ำ
และนั่นคือสาเหตุที่พวกมันดูขาว

อีกาจึงออกจากวัดแห่งหนึ่งที่ซึ่งเขามักจะมาหาอาหารเสมอ และย้ายไปอยู่ใกล้สระน้ำและแม่น้ำ

ดังนั้นอีกาจึงออกจากวัดแห่งหนึ่งที่ซึ่งเขามักจะมาหาอาหารเสมอ
และย้ายไปอยู่ใกล้สระน้ำและแม่น้ำ

อย่างไรก็ตาม ขนของเขาไม่ได้เปลี่ยนเป็นสีขาว
ถึงแม้เขาจะล้างด้วยน้ำหลายครั้งและสิ่งที่แย่กว่านั้นคือ

อีกาตายด้วยความหิวโหยเพราะไม่สามารถหาอาหารได้เหมือนเดิมตั้งแต่ออกจากวัดมา

เขาตายด้วยความหิวโหยเพราะไม่สามารถหาอาหารได้เหมือนเดิมตั้งแต่ออกจากวัดมา


คติสอนใจ เรื่อง กาดำกับหงส์ขาว

เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ลักษณะโดยกำเนิดของเราจะไม่เปลี่ยนแปลงแม้ว่าเราจะเปลี่ยนรูปแบบชีวิตของเราก็ตาม


ดู นิทานอีสป เรื่องอื่น

คติสอนใจ นิทานอีสป คนตาบอด : เรื่องนี้ดูออกง่ายเพราะคนเลวร้าย แค่เห็นภายนอกก็รู้แล้ว แม้ว่าคนร้ายจะพยายามหลอกลวงคนฉลาด แต่คนฉลาดก็มักจะรู้ธรรมชาติที่แท้จริงของพวกเขา

คติสอนใจ นิทานอีสป กากับเชือก : เรื่องนี้บอกเรารู้ว่า ถ้าคุณเป็นคนจอมบงการจนเกินไป คุณอาจไม่สามารถตรวจสอบสิ่งต่างๆ และ ไม่ทันสังเกตเห็นอันตรายที่ใกล้เข้ามาได้

คติสอนใจ นิทานอีสป ลากับสุนัขตัวน้อย : เรื่องนี้บอกเราว่า คนเรามีความเหมาะสมต่อหน้าที่ต่างๆด้วยลักษณะที่แท้จริงของเรา ดังนั้นการทำตัวเหมือนคนอื่นจะไม่ทำให้อะไรดีขึ้น

คติสอนใจ นิทานอีสป คำพูดของเดอมาเดส : ตามที่อธิบายไปแล้ว คนที่ทิ้งสิ่งสำคัญไว้ข้างหลัง และชอบสิ่งที่น่าสนใจก็เป็นปัญหาเช่นนี้

คติสอนใจ นิทานอีสป ฆาตกร : เรื่องนี้บอกว่า คนเลวไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน บนบก บนอากาศหรือในน้ำ จะไม่มีที่ซ่อนที่ปลอดภัย

บทความที่เกี่ยวข้อง

นิทานที่เกี่ยวข้อง